nawałnica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nawałnica (język polski)[edytuj]

nawałnica (1.1)
wymowa:
IPA[ˌnavawʲˈɲiʦ̑a], AS[navau̯ʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. gwałtowna burza połączona z silnym wiatrem
(1.2) książk. bardzo obfity gwałtowny deszcz, śnieg, wiatr itp.
(1.3) książk. przen. o wstrząsie dziejowym
(1.4) książk. o atakującym wojsku; także o napierającym tłumie ludzi
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) burza, huragan, orkan, szkwał, sztorm, wichura
(1.2) buran, śnieżyca, zadymka, zamieć, zawierucha
(1.3) nawał, nawała
(1.4) atak, najście, napaść, napór, nawała, szturm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nawał mrz
przym. nawałnicowy, nawalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. szkwał • wichura • zawierucha • huragan • ulewa • śnieżyca
tłumaczenia:
źródła: