Przejdź do zawartości

naleśnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

naleśnik (język polski)

[edytuj]
naleśniki (1.1)
naleśnik (1.2)
naleśnik (1.3)
wymowa:
?/i, IPA[naˈlɛɕɲik], AS[naleśńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. spoż. cienki placek z rzadkiego ciasta, z mąki, mleka i jaj, smażony na patelni, podawany zwykle z nadzieniem, zwinięty w rulonik lub złożony w rożek; zob. też naleśnik w Wikipedii
(1.2) środ. fot. niewielki, cienki obiektyw
(1.3) pot. żart. beret
(1.4) pot. żart. uderzenie w twarz[1]
(1.5) obraź. kobieta[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Uwielbiam naleśniki z dżemem truskawkowym.
składnia:
kolokacje:
(1.1) naleśnik wegański / amerykański
synonimy:
(1.1) reg. śl. amolet, reg. śl. amoleta
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) placek
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naleśnikarnia ż
zdrobn. naleśniczek m
przym. naleśnikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
Etymologia jest niepewna. Uznaje się dwie hipotezy:
  1. prasł. *nalěsъnikъ < prasł. na + lěsěna kracie; por. pol. lasadrewniana krata, plecionka z prętów; ta nazwa dotyczyła zatem ciasta pieczonego na plecionce
  2. prasł. *nalistъnikъ < prasł. na + listěna liściu; ta nazwa dotyczyła zatem ciasta pieczonego na dużym liściu.
Możliwa jest także sytuacja istnienia obu słów, które później połączono w jedno – naleśnik[2].
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Fotografia
(1.1) zobacz też: crêpenaleśnik amerykański
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Dorota Krystyna Rembiszewska, Niemieckie pożyczki leksykalne w dziewiętnastowiecznych materiałach Georga Wenkera z obszaru Warmii i Mazur, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 235.
  2. Hasło „naleśnik” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.