monstera
monstera (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Monstera Adans.[1], pnącze z rodziny obrazkowatych o dużych, skórzastych liściach z głębokimi wcięciami; zob. też monstera w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monstera monstery dopełniacz monstery monster celownik monsterze monsterom biernik monsterę monstery narzędnik monsterą monsterami miejscownik monsterze monsterach wołacz monstero monstery
- przykłady:
- (1.1) Jakie rośliny najczęściej chorują? Okazuje się, że przede wszystkim te popularne: palmy, fikusy, monstery, bluszcze, paprocie[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- n.łac. Monstera, o niepewnym pochodzeniu; prawdopodobnie związane z łac. monstrum → potwór, zły omen
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monstera
- niemiecki: (1.1) Fensterblatt n, Monstera ż
- słowacki: (1.1) monstera ż
- ukraiński: (1.1) монсте́ра ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Monstera” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Małgorzata Piekarz, Tam traktuje rośliny z uczuciem przywracając im zdrowie i urodę, „Kwiaty”, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
monstera (język angielski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
monstera (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monstera monstery dopełniacz monstery monstier celownik monstere monsterám biernik monsteru monstery miejscownik monstere monsterách narzędnik monsterou monsterami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: