monoteizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

monoteizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌmɔ̃nɔˈtɛjism̥], AS[mõnotei ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.epenteza i ̯ akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. wiara w jednego boga; zob. też monoteizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Judaizm, chrześcijaństwo i islam charakteryzuje monoteizm.
składnia:
kolokacje:
(1.1) monoteizm trynitarny
synonimy:
(1.1) jedynobóstwo
antonimy:
(1.1) wielobóstwo, politeizm; panteizm
hiperonimy:
(1.1) religia
hiponimy:
(1.1) chrześcijaństwo, islam, judaizm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monoteistka ż, monoteista m, monoteistka ż
przym. monoteistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. μόνος + θεός[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 175.

monoteizm (język turecki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. monoteizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.