politeizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

politeizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpɔlʲiˈtɛjism̥], AS[polʹitei ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.epenteza i ̯ akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. wielobóstwo, kult wielu bogów; zob. też politeizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wielobóstwo
antonimy:
(1.1) jedynobóstwo, monoteizm
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. politeista m, politeistka ż
przym. politeistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. πολύς + θεός[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „politeizm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  3. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 191.

politeizm (język turecki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. politeizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.