krasomówca

krasomówca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkrasɔ̃ˈmuft͡sa], AS: [krasõmufca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która potrafi pięknie przemawiać, po mistrzowsku włada słowem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krasomówca	krasomówcy
dopełniacz	krasomówcy	krasomówców
celownik	krasomówcy	krasomówcom
biernik	krasomówcę	krasomówców
narzędnik	krasomówcą	krasomówcami
miejscownik	krasomówcy	krasomówcach
wołacz	krasomówco	krasomówcy

przykłady:

(1.1) Zwycięzca konkursu „Krasomówca roku” zachwycił wszystkich swoim wystąpieniem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) orator, retor, kaznodzieja

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mówca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krasomówstwo n

forma żeńska krasomówczyni ż

przym. krasomówczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) orator, eloquent speaker
• białoruski: (1.1) красамоўца m, прамоўца m
• niemiecki: (1.1) gewandter Redner m, Redekünstler m
• rosyjski: (1.1) краснослов m, оратор m

źródła: