korweta
Wygląd
korweta (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. mar. okręt żaglowy do służby zwiadowczej oraz zadań pomocniczych; zob. też korweta (okręt żaglowy) w Wikipedii
- (1.2) mar. średni okręt wojenny o wyporności od 500 do 1000 ton; zob. też korweta w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik korweta korwety dopełniacz korwety korwet celownik korwecie korwetom biernik korwetę korwety narzędnik korwetą korwetami miejscownik korwecie korwetach wołacz korweto korwety
- przykłady:
- (1.1) W porcie w Genui czekała na nich zakotwiczona korweta.
- (1.2) Budowę polskiej korwety powierzono Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) dozorowiec
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od franc. corvette[1][2], a to od śr.niderl. korver, śdn. korf lub łac. corbita (to od łac. corbis)[3]
- por. pot. pol. corvetta od tego samego za pośrednictwem ang. corvette
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) corvette, corvet; (1.2) corvette
- czeski: (1.1) korveta ż; (1.2) korveta ż
- francuski: (1.1) corvette ż; (1.2) corvette ż
- hiszpański: (1.1) corbeta ż; (1.2) corbeta ż
- kaszubski: (1.1) kòrweta ż; (1.2) kòrweta ż
- łaciński: (1.1) corbita ż; (1.2) corbita ż
- niemiecki: (1.1) Korvette ż; (1.2) Korvette ż
- nowogrecki: (1.1) κορβέττα ż; (1.2) κορβέττα ż
- portugalski: (1.1) corveta ż; (1.2) corveta ż
- węgierski: (1.1) korvett; (1.2) korvett
- włoski: (1.1) corvetta ż; (1.2) corvetta ż
- źródła:
- ↑ Hasło „korweta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „korweta” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, t. I, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-78-6, s. 313.
- ↑ Hasło „corvette” w: Online Etymology Dictionary.