żaglowiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

żaglowiec (język polski)[edytuj]

żaglowiec (1.1)
żaglowiec (2.1)
wymowa:
IPA[ʒaɡˈlɔvʲjɛʦ̑], AS[žaglovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j , ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mar. statek z żaglami, napędzany siłą wiatru; zob. też żaglowiec w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) icht. pot. skalar; zob. też żaglowiec skalar w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Przez wiele wieków na oceanach dominowały żaglowce.
(2.1) W moim akwarium mam dwa żaglowce i sześć neonówek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żagiel m, żeglarstwo n, żeglarz m, żeglowność ż, żeglarka ż, żeglowanie n, żegluga ż
zdrobn. żaglówka ż
czas. żeglować ndk., pożeglować dk., odżeglować dk.
przym. żaglowcowy, żaglówkowy, żaglowy, żeglowny, żeglugowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. żagiel + -owiec
(2.1) od (1.1)
uwagi:
Forma dopełniacza liczby mnogiej „żaglowcy” jest błędna. Poprawna jest wyłącznie forma „żaglowców”[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „żaglowiec” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1520.