koliba

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

koliba (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. gw. gór. szałas stanowiący schronienie w górach
(1.2) gw. (Bukowina) szopa przeznaczona dla chorych owiec[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Już księżyc na niebo wychodzi, • Zapłoną dookoła ogniska, • I wkrótce popłynie z hawiarskiej kolibyMelodia nam wszystkim tak bliska[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
rum. colibă (chata, szałas), alb. kolibe < gr. καλύβη (kalýbē)[3]
uwagi:
inna pisownia: koleba
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 31; dostęp: 9 listopada 2018.
  2. W. Witek, Hawiarska koliba.
  3. Hasło „koliba” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.