koksownik

koksownik (język polski)

koksownik (2.1)

wymowa:

IPA: [kɔˈksɔvʲɲik], AS: [koksovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) techn. pracownik koksowni

(1.2) przen. środ. sport. zawodnik, który stosuje koks (środki dopingujące)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) techn. wolno stojący piec, najczęściej wykonany z metalowych prętów, w którym pali się koksem, stawiany na ulicach w czasie ostrych mrozów; zob. też koksownik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koksownik	koksownicy
dopełniacz	koksownika	koksowników
celownik	koksownikowi	koksownikom
biernik	koksownika	koksowników
narzędnik	koksownikiem	koksownikami
miejscownik	koksowniku	koksownikach
wołacz	koksowniku	koksownicy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koksownik	koksowniki
dopełniacz	koksownika	koksowników
celownik	koksownikowi	koksownikom
biernik	koksownik	koksowniki
narzędnik	koksownikiem	koksownikami
miejscownik	koksowniku	koksownikach
wołacz	koksowniku	koksowniki

przykłady:

(2.1) Wszyscy pasażerowie oczekujący na przyjazd autobusu zgromadzili się przy koksowniku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) koksiarz

(2.1) koksiak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koks m, koksik m, koksownictwo n, koksownia ż, koksiarnia ż, koksownica ż, koksiarz m, koksiak m, koksowanie n

czas. koksować ndk.

przym. koksowy, koksowniczy, koksowniany

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2, 2.1) pol. koks + -ownik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) coke stove
• hiszpański: (1.1) trabajador de coquería m; (2.1) brasero de coque m
• interlingua: (2.1) brasiero
• słowacki: (1.1) koksár m
• włoski: (2.1) braciere m

źródła: