jodła

jodła (język polski)

jodły (1.1)

jodła (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈjɔdwa], AS: [i ̯odu̯a] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dendr. rodzaj drzew z rodziny sosnowatych; zob. też jodła w Wikipedii

(1.2) techn. drewno jodły (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jodła	jodły
dopełniacz	jodły	jodeł
celownik	jodle	jodłom
biernik	jodłę	jodły
narzędnik	jodłą	jodłami
miejscownik	jodle	jodłach
wołacz	jodło	jodły

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	jodła
dopełniacz	jodły
celownik	jodle
biernik	jodłę
narzędnik	jodłą
miejscownik	jodle
wołacz	jodło

przykłady:

(1.1) Mój mąż przyniósł gałązki jodły na świąteczny stroik.

(1.1) Prawdziwki mogą rosnąć w różnego rodzaju lasach, np. pod bukami, świerkami i jodłami.

(1.2) Jodła znajduje zastosowanie w stolarstwie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jedlina, reg. śl. jedla

(1.2) jedlina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) jodła koreańska

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jedlina ż, jedlica ż

zdrobn. jodełka ż

przym. jodłowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *jedla; por. słc. jedľa

uwagi:

zobacz też: jodłować

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jedlina

• angielski: (1.1) fir
• arabski: (1.1) شوح
• baskijski: (1.1) izei
• białoruski: (1.1) піхта ż
• czeski: (1.1) jedle
• duński: (1.1) ædelgran w
• esperanto: (1.1) abio
• hiszpański: (1.1) abeto
• ido: (1.1) abieto
• jidysz: (1.1) יאָדלע ż (jodle)
• kataloński: (1.1) avet m
• łaciński: (1.1) abies ż
• łotewski: (1.1) baltegle ż
• niemiecki: (1.1) Tanne ż, Tannenbaum m
• norweski (bokmål): (1.1) edelgran m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) edelgran ż
• nowogrecki: (1.1) έλατο n
• rosyjski: (1.1) пихта ż
• słowacki: (1.1) jedľa
• szwedzki: (1.1) ädelgran w; (1.2) ädelgran w
• ukraiński: (1.1) ялиця ż
• węgierski: (1.1) jegenyefenyő; (1.2) jegenyefenyő
• wilamowski: (1.1) tonn ż
• włoski: (1.1) abete m

źródła: