buk

buk (język polski)

buk (1.1)

buk (1.2)

wymowa:

​, IPA: [buk], AS: [buk]

homofony: Bug • Bóg • bóg

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dendr. Fagus L., drzewo z rodziny bukowatych; zob. też buk w Wikipedii

(1.2) drewno bukowe

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	buk	buki
dopełniacz	buka / buku	buków
celownik	bukowi	bukom
biernik	buk	buki
narzędnik	bukiem	bukami
miejscownik	buku	bukach
wołacz	buku	buki

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	buk
dopełniacz	buku
celownik	bukowi
biernik	buk
narzędnik	bukiem
miejscownik	buku
wołacz	buku

przykłady:

(1.1) Tam rośnie stary buk.

(1.2) Ten obiekt wykonany jest z buku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lud. buczyna, bukiew

(1.2) buczyna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) buczyna

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. buczyna ż, bukiew ż

zdrobn. buczek m

przym. bukowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *bukъ

por. białor. бук, ros. бук, ukr. бук, czes. buk, słc. buk.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beech, beechtree; (1.2) beech wood
• baskijski: (1.1) pago; (1.2) pagoki
• białoruski: (1.1) бук m; (1.2) бук m
• bułgarski: (1.1) бук m; (1.2) бук m
• chorwacki: (1.1) bukva ż; (1.2) bukva ż
• czeski: (1.1) buk m
• duński: (1.1) bøg w; (1.2) bøgetræ n, bøg w
• esperanto: (1.1) fago
• fiński: (1.1) pyökki
• francuski: (1.1) hêtre m
• hiszpański: (1.1) haya ż
• islandzki: (1.1) beykitré n, beyki m
• łaciński: (1.1) fagus ż; (1.2) fagus ż
• niemiecki: (1.1) Buche ż; (1.2) Buchenholz n
• nowogrecki: (1.1) οξιά ż
• połabski: (1.1) bau̯k m, boi̯k m
• rosyjski: (1.1) бук m
• słowacki: (1.1) buk m; (1.2) buk m
• szwedzki: (1.1) bok w
• ukraiński: (1.1) бук m
• wilamowski: (1.1) bih́łiḱ m, bicha ż

źródła:

buk (język czeski)

buk (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. buk

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	buk	buky
dopełniacz	buku	buků
celownik	buku	bukům
biernik	buk	buky
wołacz	buku	buky
miejscownik	buku	bucích
narzędnik	bukem	buky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bukový

rzecz. bučina ż

związki frazeologiczne:

kluk jako buk • spát jako buk • zdravý jako buk

etymologia:

uwagi:

źródła:

buk (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) sprzączka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. buko, bukdorno

czas. buki, disbuki, malbuki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

buk (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) czas przeszły prosty (Präteritum) czasownika backen

odmiana:

(1.1) zob. Wiktionary.de backen (Konjugation)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

buk (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. brzuch

odmiana:

(1.1) en buk, buken, buker, bukene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mage

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

buk (slovio)

buk (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

бук

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. buk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

buk (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. Fagus, buk

(1.2) buk (drewno)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) buk lesný

(1.2) lavica z buka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bukvica ż, bukva ż, bukovina ż, bučina ż, bučinka ż

przym. bukový, bučinový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

buk (język szwedzki)

buk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. brzuch

(1.2) przen. (np. o samolocie, żaglu, fali) wybrzuszenie, wypukłość

odmiana:

(1) en buk, buken, bukar, bukarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mage, abdomen

(1.2) utbuktning

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe bukfena, bukhåla, bukspottkörtel, buktalare • isterbuk, vassbuk

etymologia:

uwagi:

por. bukhåla

nie mylić z: bok → książka, buk

(1.1) zobacz też: części ciała w języku szwedzkim

źródła:

buk (tok pisin)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) książka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. book

uwagi:

źródła:

buk (volapük)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) książka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz volapük, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.