jedlina

jedlina (język polski)

jedlina (1.1)

jedlina (1.2)

jedlina (1.4)

wymowa:

IPA: [jɛˈdlʲĩna], AS: [i ̯edlʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ścięte gałęzie jodły

(1.2) drewno z jodły

(1.3) bot. jodła

(1.4) las jodłowy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	jedlina
dopełniacz	jedliny
celownik	jedlinie
biernik	jedlinę
narzędnik	jedliną
miejscownik	jedlinie
wołacz	jedlino

(1.3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jedlina	jedliny
dopełniacz	jedliny	jedlin
celownik	jedlinie	jedlinom
biernik	jedlinę	jedliny
narzędnik	jedliną	jedlinami
miejscownik	jedlinie	jedlinach
wołacz	jedlino	jedliny

przykłady:

(1.1) Przyniosłem jedliny na świąteczny stroik.

(1.2) W salonie mamy podłogę z jedliny.

(1.4) Spacerując po lesie, weszliśmy w gęstą jedlinę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. jedlinowy, jodłowy

rzecz. jodła ż, jodełka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.4) Jako las jodłowy słowo jedlina może mieć liczbę mnogą lub nie.

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jodła

• esperanto: (1.2) abiaĵo, abiligno (1.4) abiaro, abiejo
• łaciński: (1.2) abies ż
• niemiecki: (1.1) Tannenzweige m lm, Tannengrün n; (1.2) Tannenholz n; (1.4) Tannenwald m
• ukraiński: (1.2) ялиця ż
• wilamowski: (1.4) jedlīn ż, jedlin ż

źródła: