integer

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

integer (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈɪntɪdʒɜː/ wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mat. liczba całkowita
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. integral
przym. integral
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. integer
uwagi:
źródła:

integer (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) całkowity, kompletny[1]
(1.2) nienaganny, rzetelny[1]
odmiana:
(1.1-2) (deklinacja I-II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „integer” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 577.

integer (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA/ɪn.'teː.gɐ/ wymowa austriacka?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieskazitelny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: