inność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bycie innym[1], odznaczanie się cechami różniącymi daną rzecz czy osobę od innej[2]
odmiana:
(1.1) blm[2],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) anormalność, anormatywność, atypia, atypowość, odmienność, nietypowość, szczególność, wyjątkowość
antonimy:
(1.1) jednakowość, nieodmienność, podobieństwo, tożsamość
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
(1.1) aberracja, anomalia, dewiacja, nienaturalność, nienormalność, nieprawidłowość, niestereotypowość, nieszablonowość, niesztampowość, odchylenie, oryginalność, osobliwość, patologiczność, wyszukanie
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. inny
przysł. inaczej
zaim. inny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „inność” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „inność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.