anormalność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

anormalność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co anormalne; cecha tych, którzy anormalni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) anormalność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nienormalność
antonimy:
(1.1) normalność
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. anormalny
przysł. anormalnie, normalnie
czas. unormować, normować
rzecz. normalność ż, norma ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. anormalny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: