imprimatur

imprimatur (język polski)

imprimatur (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kośc. adm. kościelne pozwolenie na druk; zob. też imprimatur w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	imprimatur	imprimatur
dopełniacz	imprimatur	imprimatur
celownik	imprimatur	imprimatur
biernik	imprimatur	imprimatur
narzędnik	imprimatur	imprimatur
miejscownik	imprimatur	imprimatur
wołacz	imprimatur	imprimatur

przykłady:

(1.1) Metropolita krakowski, kard. Stanisław Dziwisz, po przeprowadzeniu cenzury kościelnej, nadał 12 kwietnia imprimatur litanii do bł. Jana Pawła II.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pozwolenie, dopuszczenie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. imprimere

uwagi:

(1.1) Jako część wyrażenia łacińskiego Nihil obstat quominus imprimatur – nic nie stoi na przeszkodzie by było wydrukowane.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) imprimatur
• francuski: (1.1) imprimatur m
• włoski: (1.1) imprimatur m

źródła:

imprimatur (język angielski)

imprimatur (1.1)

wymowa:

bryt. IPA: /ˌɪm.pɹɪˈmɑː.tʊə/ lub /ˌɪm.pɹɪˈmeɪ.tʊə/

amer. IPA: /ˌɪm.pɹɪˈmɑ.tɚ/ lub /ˌɪm.pɹɪˈmeɪ.tɚ/

wymowa amerykańska, wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. imprimatur (kościelna zgoda na druk)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) permission

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. imprimere

uwagi:

źródła:

imprimatur (język francuski)

imprimatur (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. adm. imprimatur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) permission, autorisation

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. imprimer

rzecz. imprimeur m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. imprimere

uwagi:

źródła:

imprimatur (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) poligr. imprimatur (zezwolenie na druk po ostatniej korekcie dzieła)

odmiana:

(1.1) nieodm.

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	imprimatur	imprimatur
dopełniacz	imprimatur	imprimatur
celownik	imprimatur	imprimatur
biernik	imprimatur	imprimatur
miejscownik	imprimatur	imprimatur
narzędnik	imprimatur	imprimatur

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skr. imp.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

imprimatur (język włoski)

imprimatur (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. adm. imprimatur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) autorizzazione, nulla osta, permesso

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. imprimere

uwagi:

źródła: