iluminacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

iluminacja (język polski)[edytuj]

iluminacja (1.1)
iluminacja (1.5)
wymowa:
IPA[ˌilũmʲĩˈnaʦ̑ʲja], AS[ilũmʹĩnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) intensywne oświetlenie sztucznym światłem; zwykle nocne, ozdobne podświetlenie budynku lub innego obiektu
(1.2) nagłe olśnienie, uświadomienie sobie
(1.3) filoz. rel. oświecenie umysłu przez Boga
(1.4) poligr. rysunkowa ozdoba książki
(1.5) szt. ręcznie wykonana ilustracja tekstu, zwłaszcza charakterystyczna dla średniowiecza
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) winieta
(1.5) miniatura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. iluminator m, iluminizm m, iluminowanie n
czas. iluminować ndk.
przym. iluminacyjny, iluminatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. illuminatio[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „iluminacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Hasło „iluminacja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.