gniazdownik

gniazdownik (język polski)

gniazdowniki (1.1) w gnieździe

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. zwierzę niezdolne do samodzielnego życia i wymagające opieki rodziców w okresie po narodzinach lub wykluciu; zob. też gniazdowniki w Wikipedii

(1.2) łow. ptak zabrany z gniazda w celu wyćwiczenia do łowów

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gniazdownik	gniazdowniki
dopełniacz	gniazdownika	gniazdowników
celownik	gniazdownikowi	gniazdownikom
biernik	gniazdownika	gniazdowniki
narzędnik	gniazdownikiem	gniazdownikami
miejscownik	gniazdowniku	gniazdownikach
wołacz	gniazdowniku	gniazdowniki

przykłady:

(1.1) Najczęściej wymienianymi gniazdownikami wśród zwierząt są ptaki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) typowy gniazdownik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gniazdeczko n, gniazdko n, gniazdo n, gniazdowisko n, zagniazdownik mzw, gniazdówka ż, zagnieżdżanie n

czas. gnieździć się ndk., gniazdować ndk., zagnieżdżać ndk.

przym. gniazdkowy, gniazdowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. gniazdowy + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: