gniazdować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gniazdować (język polski)[edytuj]

łabędź gniazduje (1.1) nad wodą
wymowa:
IPA[ɟɲazˈdɔvaʨ̑], AS[ǵńazdovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) ornit. o ptakach: zakładać gniazda, odbywać lęgi[1]

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) jęz. układać w słowniku wyrazy w grupy na podstawie ich motywacji słowotwórczej lub pokrewieństwa etymologicznego[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Gniazdują na podmokłych łąkach pokrytych rzadko krzakami i łozą[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gnieździć, gnieździć się
(2.1) grupować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gniazdo n, gniazdko n, gniazdeczko n, gniazdownik m, zagniazdownik m, gniazdowanie n, gniazdowisko n
przym. gniazdowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gniazdować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Stanisław Godlewski, Vademecum myśliwego, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.