doręczycielka

doręczycielka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɔrɛ̃n͇ʧ̑ɨˈʨ̑ɛlka], AS: [dorẽṇčyćelka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. forma żeńska od: doręczyciel

(1.2) urz. forma żeńska od: doręczyciel (listonosz)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	doręczycielka	doręczycielki
dopełniacz	doręczycielki	doręczycielek
celownik	doręczycielce	doręczycielkom
biernik	doręczycielkę	doręczycielki
narzędnik	doręczycielką	doręczycielkami
miejscownik	doręczycielce	doręczycielkach
wołacz	doręczycielko	doręczycielki

przykłady:

(1.1) Czy ty zawsze musisz być doręczycielką złych wieści?

(1.2) Na nieprawidłowości w pracy doręczycielki zwrócił uwagę klient Poczty Polskiej, który nie doczekał się przekazu pieniężnego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) oddawczyni

(1.2) listonoszka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. doręczyciel

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: doręczyciel

źródła: