diamagnetyczny

diamagnetyczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) fiz. mający mniejszą przenikalność magnetyczną niż próżnia, słabo odpychany przez magnes

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	diamagnetyczny		diamagnetyczna	diamagnetyczne	diamagnetyczni	diamagnetyczne
dopełniacz	diamagnetycznego		diamagnetycznej	diamagnetycznego	diamagnetycznych
celownik	diamagnetycznemu		diamagnetycznej	diamagnetycznemu	diamagnetycznym
biernik	diamagnetycznego	diamagnetyczny	diamagnetyczną	diamagnetyczne	diamagnetycznych	diamagnetyczne
narzędnik	diamagnetycznym		diamagnetyczną	diamagnetycznym	diamagnetycznymi
miejscownik	diamagnetycznym		diamagnetycznej	diamagnetycznym	diamagnetycznych
wołacz	diamagnetyczny		diamagnetyczna	diamagnetyczne	diamagnetyczni	diamagnetyczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Cząsteczka hemoglobiny związana z tlenem ma własności diamagnetyczne i nie wpływa na czasy relaksacji jąder wodoru wody.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ciało diamagnetyczne • właściwości diamagnetyczne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diamagnetyk m, diamagnetyzm m

przysł. diamagnetycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diamagnetic
• baskijski: (1.1) diamagnetiko
• białoruski: (1.1) дыямагні́тны
• francuski: (1.1) diamagnétique
• hiszpański: (1.1) diamagnético
• kataloński: (1.1) diamagnètic
• niemiecki: (1.1) diamagnetisch
• portugalski: (1.1) diamagnético
• rosyjski: (1.1) диамагни́тный
• słowacki: (1.1) diamagnetický
• ukraiński: (1.1) діамагні́тний
• włoski: (1.1) diamagnetico

źródła: