deprecjacja

deprecjacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛprɛˈt͡sʲjat͡sʲja], AS: [deprecʹi ̯acʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. spadek wartości dobra lub usługi, zwykle pieniądza w systemie płynnych kursów walut; zob. też deprecjacja w Wikipedii

(1.2) obniżenie wartości czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	deprecjacja	deprecjacje
dopełniacz	deprecjacji	deprecjacji / przest. deprecjacyj
celownik	deprecjacji	deprecjacjom
biernik	deprecjację	deprecjacje
narzędnik	deprecjacją	deprecjacjami
miejscownik	deprecjacji	deprecjacjach
wołacz	deprecjacjo	deprecjacje

przykłady:

(1.1) Spadek popytu na polskie towary spowodował deprecjację złotego, przez co kurs euro wzrósł z 3,80 zł do 4,20 zł.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) aprecjacja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. deprecjonowanie n, zdeprecjonowanie n

czas. deprecjonować ndk., zdeprecjonować dk.

przym. deprecjacyjny, deprecjatywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Depretiation < franc. dépréciation < łac. depretiare (obniżać cenę)

uwagi:

(1.1) nie mylić z: dewaluacja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) depreciation
• białoruski: (1.1) абясцэненне n; (1.2) прымяншэнне n, змяншэнне n
• francuski: (1.1) dépréciation ż
• niemiecki: (1.1) Depretiation

źródła: