dżinn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: dżin • džin • džinn

dżinn (język polski)[edytuj]

wymowa:
‹dżin›, IPA: [ʤ̑ʲĩn], AS: [ǯʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mit. arab. według pogańskich, przedislamskich wierzeń staroarabskich: istota o nadnaturalnej potędze, powstała z ognia (lecz mogąca przyjmować dowolną postać), mająca wpływ na losy ludzi
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdżinndżinny
dopełniaczdżinnadżinnów
celownikdżinnowidżinnom
biernikdżinnadżinny[1][2] / dżinnów[2]
narzędnikdżinnemdżinnami
miejscownikdżinniedżinnach
wołaczdżinniedżinny
ndepr. M. i W. lm: (ci) dżinnowie[2]
przykłady:
(1.1) Obok treści zaczerpniętych z chrześcijaństwa, a szczególnie z judaizmu, w Koranie widać powiązanie z pogańskimi wierzeniami Arabów, o czym świadczy wiara w dżinny.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. dżin
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dżin m
związki frazeologiczne:
etymologia:
arab. جن
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „dżinn a. dżin” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 229.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dżinn” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. ↑ duszpasterstwo.org, Koran i nauka islamu
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dżinn&oldid=7722949”