ciota

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciota (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈʨ̑ɔta], AS: [ćota], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. wulg. homoseksualista, zwłaszcza zachowujący się w sposób nadmiernie ekspresywny i sfeminizowany; także każdy zniewieściały mężczyzna
(1.2) pot. wulg. miesiączka
(1.3) daw. kobieta zajmująca się wróżbiarstwem i leczeniem ludności; zob. też ciota w Wikipedii
(1.4) st.pol. siostra matki, ciotka
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jeżeli nie zauważyłeś tej laski, to jesteś ciota.
(1.2) Nie będzie seksu, bo mam ciotę.
(1.3) Ta ciota, Sagitta, siedzi cały czas samotnie w lesie, ale w razie choroby każdy ze wsi idzie do niej po radę.
składnia:
kolokacje:
(1.4) ciota wujeczna, ciota cioteczna
synonimy:
(1.3) złota baba, wróżka, czarownica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciocia ż, pociotek m, pociotka ż, pociot mos, ciotka ż, naciot mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) derywat wsteczny od ciotka[1]
(1.3) notowane od XIX wieku[1]
(1.4) od prasł. *teta → ciotka, od dwu sylab wymawianych przez dzieci[1]
(1.4) por. czes. teta i słc. teta
(1.4) wyparte przez własne zdrobnienie – ciotka[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „ciotka” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 101, 102 i 103.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ciota&oldid=8346703”