ciota
ciota (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. pogard. homoseksualista[1], zwłaszcza zachowujący się w sposób nadmiernie ekspresywny i sfeminizowany; także każdy zniewieściały mężczyzna
- (1.2) środ. eufem. miesiączka[2]
- (1.3) daw. kobieta zajmująca się wróżbiarstwem i leczeniem ludności[3]; zob. też ciota w Wikipedii
- (1.4) daw. siostra matki, ciotka[4]
- (1.5) pot. obraź. kobieta zła, brzydka[1]
- (1.6) łow. stara łania[5]
- przykłady:
- (1.1) Jeżeli nie zauważyłeś tej laski, to jesteś ciota.
- (1.2) Nie będzie seksu, bo mam ciotę.
- (1.3) Grasują wciąż jeszcze czarownice, cioty i widmy latają na szczyt Łysicy po tajemnicze zioła, rzucają urok i sprowadzają nieszczęście[6].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gej, homo, pedzio
- (1.2) menstruacja, okres, period
- (1.3) czarownica, wróżka, mądra baba
- (1.4) zdrobn. cioteczka, ciotunia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciocia ż, pociotek m, pociotka ż, pociot mos, ciotka ż, naciot mos
- przym. cioteczny, ciotczyny, ciotowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.3) derywat wsteczny od ciotka[7]
- (1.3) notowane od XIX wieku[7]
- (1.4) od prasł. *teta → ciotka, od dwu sylab wymawianych przez dzieci[7]
- (1.4) por. czes. teta i słc. teta
- (1.4) wyparte przez własne zdrobnienie – ciotka[7]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2 Słownik współczesnego języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, t. 1, Przegląd Reader's Digest, Warszawa 1998, ISBN 83-909366-3-1, s. 127.
- ↑
Hasło „ciota” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Leonard J. Pełka: Polska demonologia ludowa. Warszawa 1987, s. 196.
- ↑ Hasło „ciota” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Marek P. Krzemień, 1000 słów o łowiectwie, Wydawnictwo MON, Warszawa 1986, ISBN 83-11-07260-4, s. 30.
- ↑ Stefan Żeromski, Puszcza Jodłowa w Opowiadania, Książka i Wiedza, Warszawa 1985, s. 259.
- 1 2 3 4 Hasło „ciotka” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 101, 102 i 103.
