celtycki

celtycki (język polski)

wymowa:

IPA: [ʦ̑ɛlˈtɨʦ̑ʲci], AS: [celtycʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. związany z Celtami i ich kulturą

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. jeden z języków z grupy celtyckiej (1.1), współcześnie reprezentowanej przez iryjski (irlandzki), szkocki (gaelicki), walijski i bretoński; zob. też języki celtyckie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	celtycki		celtycka	celtyckie	celtyccy	celtyckie
dopełniacz	celtyckiego		celtyckiej	celtyckiego	celtyckich
celownik	celtyckiemu		celtyckiej	celtyckiemu	celtyckim
biernik	celtyckiego	celtycki	celtycką	celtyckie	celtyckich	celtyckie
narzędnik	celtyckim		celtycką	celtyckim	celtyckimi
miejscownik	celtyckim		celtyckiej	celtyckim	celtyckich
wołacz	celtycki		celtycka	celtyckie	celtyccy	celtyckie

przykłady:

(1.1) Później, w III i II a.C. dynamicznie rozwijał się ośrodek celtycki nad Wisłą w rejonie obecnego Krakowa […]

składnia:

kolokacje:

(1.1) krzyż celtycki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Celt m, Celtyjka ż, Celtka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Celtic
• białoruski: (1.1) кельцкі
• bułgarski: (1.1) келтски
• czeski: (1.1) keltský
• esperanto: (1.1) kelta; (2.1) kelta
• farerski: (1.1) keltiskur
• fiński: (1.1) kelttiläinen
• francuski: (1.1) celtique
• hiszpański: (1.1) céltico
• interlingua: (1.1) celtic
• jidysz: (1.1) קעלטיש
• łaciński: (1.1) Celtus
• niemiecki: (1.1) keltisch
• nowogrecki: (1.1) κελτικός
• portugalski: (1.1) céltico
• rosyjski: (1.1) кельтский
• słowacki: (1.1) keltský
• wenedyk: (1.1) celtycy
• włoski: (1.1) celtico; (2.1) celtico m

źródła: