walijski

walijski (język polski)

wymowa:

IPA: [vaˈlʲijsʲci], AS: [valʹii ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Walią, dotyczący Walii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język walijski (1.1); język z grupy języków celtyckich, którym posługuje się ponad 600 tys. mieszkańców Walii; zob. też język walijski w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	walijski		walijska	walijskie	walijscy	walijskie
dopełniacz	walijskiego		walijskiej	walijskiego	walijskich
celownik	walijskiemu		walijskiej	walijskiemu	walijskim
biernik	walijskiego	walijski	walijską	walijskie	walijskich	walijskie
narzędnik	walijskim		walijską	walijskim	walijskimi
miejscownik	walijskim		walijskiej	walijskim	walijskich
wołacz	walijski		walijska	walijskie	walijscy	walijskie
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	walijski	walijskie
dopełniacz	walijskiego	walijskich
celownik	walijskiemu	walijskim
biernik	walijski	walijskie
narzędnik	walijskim	walijskimi
miejscownik	walijskim	walijskich
wołacz	walijski	walijskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) walijskojęzyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Walia ż, Walijka ż, Walijczyk m, walijskość ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Welsh; (2.1) Welsh
• baskijski: (1.1) galestar; (2.1) gales
• białoruski: (1.1) уэльскі
• farerski: (1.1) walisiskur, kymriskur
• hiszpański: (1.1) galés; (2.1) galés m
• jidysz: (1.1) וועלשיש (welszisz); (2.1) וועלשיש n (welszisz)
• kataloński: (1.1) gal·lès
• łotewski: (1.1) velsiešu, velsisks; (2.1) velsiešu valoda ż
• nowogrecki: (1.1) ουαλικός; (2.1) ουαλικά n lm
• rosyjski: (1.1) валлийский; (2.1) валлийский m
• słowacki: (1.1) waleský; (2.1) waleština ż
• ukraiński: (1.1) валлійський
• węgierski: (1.1) walesi; (2.1) walesi

źródła: