Przejdź do zawartości

cacator

Brak wersji przejrzanej
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cacator (język łaciński)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wulg. pogard. srający, obesraniec[1]
odmiana:
(1.1) cacātor, cacātōris (deklinacja III)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikcacātorcacatōrēs
dopełniaczcacatōriscacatōrum
celownikcacatōrīcacatōribus
biernikcacatōremcacatōrēs
ablatywcacatōrecacatōribus
wołaczcacātorcacatōrēs
przykłady:
(1.1) Urticae monumenta vides. Discede, cacator! Non est hic tutum culu[m] aperire tibi.[2] → Widzisz pomnik Pokrzywy. Odejdź, srający! Nie jest tu dla ciebie bezpiecznie otwierać dupę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. caco, concaco, cacaturio
rzecz. cacatrix ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ James N. Adams, Seksualizmy łacińskie, Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, tłumaczenie Joanna Janik, 2013, s. 33, 168, ISBN 978-83-7354-461-1.
  2. ↑ Corpus Inscriptionum Latinarum CIL IV.8899.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/wiki/cacator”