briller

briller (język duński)

et par briller (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈbʁεlʌ/

Dania: [ˈbrælɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, liczba mnoga

(1.1) okulary

odmiana:

(1.1) blp, briller, brillerne

przykłady:

(1.1) Flere af mine venner opdagede først at jeg havde briller på, da jeg faktisk tog dem af for at pudse dem. → Wielu moich przyjaciół zauważyło, że mam na sobie okulary, dopiero wtedy, gdy faktycznie zdjąłem je, aby je przetrzeć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brille w

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. brille

uwagi:

źródła:

briller (język francuski)

wymowa:

IPA: [bʁi.je] ​

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) świecić, błyszczeć

(1.2) przen. brylować, wyróżniać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. brillant

rzecz. brillant m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

briller (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) lm od: brille (forma nieokreślona)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: