bractwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bractwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) żart. grono znających się osób
(1.2) rel. świeckie stowarzyszenie wiernych o konkretnych celach
(1.3) daw. związek osób konkretnego zawodu lub zainteresowania
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Bractwo rycerskie z Niemiec przybyło na turniej.
składnia:
kolokacje:
(1.1-3) należeć do bractwa
(1.2) bractwo pokutne / różańcowe
(1.3) bractwo kurkowe / rycerskie / cechowe
synonimy:
(1.1) towarzystwo
(1.2-3) konfraternia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brat mos, braciszek mos, bratanek mos, braterstwo n, bratowa ż, bratanie n
czas. zbratać, bratać
przym. braterski, bratni
wykrz. bracie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. brat + -stwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: