bracketing
Wygląd
bracketing (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- (spolszczona) ‹braketing›
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fot. technika polegająca na fotografowaniu tego samego kadru z lekko zmienionymi parametrami ekspozycji – od niedoświetlenia do prześwietlenia, czasem także z różną ostrością lub balansem bieli
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik bracketing dopełniacz bracketingu celownik bracketingowi biernik bracketing narzędnik bracketingiem miejscownik bracketingu wołacz bracketingu
- przykłady:
- (1.1) Współczesne lustrzanki dysponują automatycznymi funkcjami bracketingu i potrafią wykonywać całe serie ekspozycji o czasach naświetlania dłuższych i krótszych od tego wyznaczonego automatycznie. (z Internetu)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) autobracketing
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. auto- + bracketing
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Fotografia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bracketing
- źródła: