Przejdź do zawartości

bracketing

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bracketing (język polski)

[edytuj]
efekt użycia bracketingu (1.1)
wymowa:
(spolszczona) ‹braketing›
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fot. technika polegająca na fotografowaniu tego samego kadru z lekko zmienionymi parametrami ekspozycjiod niedoświetlenia do prześwietlenia, czasem także z różną ostrością lub balansem bieli
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Współczesne lustrzanki dysponują automatycznymi funkcjami bracketingu i potrafią wykonywać całe serie ekspozycji o czasach naświetlania dłuższych i krótszych od tego wyznaczonego automatycznie. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
(1.1) autobracketing
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bracket mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. auto- + bracketing
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Fotografia
tłumaczenia:
źródła: