bister

bister (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) czysty, jasny

(1.2) bystry, inteligentny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bistrica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *bystr → „czysty”, „jasny”, „wyraźny”

uwagi:

źródła:

bister (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) brunatna farba z sadzy

przymiotnik

(2.1) (o osobach, zachowaniu itp.) surowy, ostry, szorstki, cierpki

(2.2) (o warunkach) ciężki, srogi, ostry, twardy, surowy, dojmujący

(2.3) poważny, ponury, posępny, przygnębiający

odmiana:

(1.1) ett bister, bistret, blm

(2) bister, bistert, bistra; st. wyższy bistrare; st. najwyższy bistrast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) bister min → surowa mina • bister uppsyn → surowy wyraz twarzy • bistert leende → cierpki uśmiech • bister kritik → ostra krytyka

(2.2) bister vinter → ostra zima • bister kyla → dojmujące zimno • bistra tider → ciężkie czasy • den bistra verkligheten → twarda rzeczywistość • den bistra sanningen → bezlitosna prawda

synonimy:

(2.1) kärv, barsk, amper, skarp

(2.2) hård, sträng, bitande

(2.3) allvarlig, dyster, faslig, gruvlig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. bistert

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: