vinter

vinter (język duński)

vinter (1.1) i Danmark

wymowa:

Dania: [ˈvənˀdɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zima

odmiana:

(1.1) en vinter, vinteren, vintre, vintrene

przykłady:

(1.1) Om vinteren sner det. → Zimą pada śnieg.

(1.1) Året bliver typisk inddelt i fire årstider: forår, sommer, efterår og vinter. → Rok dzieli się zazwyczaj na cztery pory roku – wiosnę, lato, jesień i zimę.

(1.1) Ifølge statistikker sker de fleste ulykker om vinteren indenfor de første 15 minutters kørsel. → Według statystyk większość wypadków zimą zachodzi podczas pierwszych 15 minut jazdy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vinterdage

antonimy:

(1.1) sommer

hiperonimy:

(1.1) årstid

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. vinterlig

czas. overvintre

związki frazeologiczne:

overvintre → zimować

etymologia:

pragerm. wentru

uwagi:

zobacz też: forår • sommer • efterår • vinter

źródła:

vinter (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zima

odmiana:

(1.1) en vinter, vinteren, vintere, vinterne lub en vinter, vinteren, vintre(r), vintrene

przykłady:

(1.1) Jeg kan huske at vi om vinteren akte på kjelke. → Pamiętam, jak zimą jeździliśmy na sankach.

(1.1) Vinteren er nær, og vi trenger varmere klær. → Zima za pasem, więc potrzebne nam będą cieplejsze ubrania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vinter (język norweski (nynorsk))

wymowa:

IPA: /'ʋɪntəɾ/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zima

odmiana:

(1.1) ein vinter, vinteren, vintrar, vintrane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: årstid • vår • sommar • sumar • haust • vinter

źródła:

 Hasło „vinter” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

vinter (język szwedzki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zima

odmiana:

(1.1) en vinter, vintern, vintrar, vintrarna

przykłady:

(1.1) På vintern åker vi skidor eller skridskor. → Zimą jeździmy na nartach lub łyżwach.

składnia:

(1.1) i vintras → zeszłej zimy • på vintern → zimą, w zimie

kolokacje:

(1.1) vinterdvala • vinterdäck • vintergata • vintergäck • vintersport • vintertid

synonimy:

antonimy:

(1.1) sommar

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. vinterlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: pojęcia związane z kalendarzem i czasem w języku szwedzkim

źródła: