błahy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: blahý

błahy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbwaxɨ], AS[bu̯aχy] ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieistotny, nieznaczący, niemający dużej wartości, niegodny większej uwagi
(1.2) st.pol. lichy
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Urządziliście awanturę z tak błahego powodu?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bagatelny, banalny, drobny, mało znaczący, nic nieznaczący, nieistotny, niepoważny; pot. bzdurny, głupi; posp. duperelny
antonimy:
(1.1) doniosły, istotny, nie bez znaczenia, poważny, ważki, ważny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. błahostka ż, błahość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
białor. благі → 'lichy, marny, zły', ukr. благи́й → 'zły, stary, nędzny' < z scs. благъ → 'dobry, miły, łaskawy'. Pejoratywne znaczenie powstało w językach wschodniosłowiańskich w wyniku tabuistycznej zamiany pierwotnego 'dobry' na antonimiczne 'zły'[1].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „błahy” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.