Przejdź do zawartości

astronautyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

astronautyka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌastrɔ̃ˈnawtɨka], AS[astrõnau̯tyka], zjawiska fonetyczne: nazal.u → ł akc. na 3 syl.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. zespół nauk zajmujący się lotami poza atmosferą Ziemi; zob. też astronautyka w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Wczoraj w Akademii Astronautykigłos spikera telewizyjnego był wymodelowany i starannyodbyła się promocja osiemdziesięciu tegorocznych absolwentów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kosmonautyka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. astronauta m, astronautka ż
przym. astronautyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ástron + nautikegwiazda + żegluga
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Napisał: Adam Jaromin, Ilustrował: Albin Dobiesz, STRACH, „Młody Technik nr 3”, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.