próg

próg (język polski)

próg na skoczni narciarcskiej (1.8)

próg wodny na rzece Radwi (1.13)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) listwa w podłodze na styku dwóch pomieszczeń, dolna część futryny

(1.2) wejście do domu

(1.3) początek

(1.4) wielkość graniczna

(1.5) trudna do pokonania przeszkoda stojąca na drodze do celu

(1.6) stopień skalny

(1.7) muz. element na gryfie niektórych instrumentów, do którego dociska się struny

(1.8) sport. w niektórych dyscyplinach miejsce wybicia się zawodników

(1.9) mot. nadwozie poniżej drzwi

(1.10) mot. element obręczy koła samochodu

(1.11) mot. wybrzuszenie na drodze

(1.12) lotn. uskok w podwodnej części wodnosamolotu

(1.13) geogr. stopień na rzece, mała kaskada

(1.14) geogr. rodzaj mezoregionu fizycznogeograficznego

odmiana:

przykłady:

(1.2) Przez próg nie witam! przez próg nie witam! bo niezgoda jaka mogłaby z tego pomiędzy nami wyniknąć... (E. Orzeszkowa: Nad Niemnem)

składnia:

kolokacje:

(1.4) próg bólu, próg nuklearny, próg rentowności, próg ubóstwa

synonimy:

(1.7) bont; (1.10) redan

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nadproże, zdrobn. prożek; przym. progowy, podprogowy

związki frazeologiczne:

gościnne progi

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bar, doorsill, doorstep; (1.7) fret
• niemiecki (1.1) Schwelle ż
• szwedzki: (1.1) tröskel w