cierpliwość

cierpliwość (język polski)

wymowa:

IPA: [ʨ̑ɛrˈplʲivɔɕʨ̑], AS: [ćerplʹivość], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdolność spokojnego, długotrwałego znoszenia rzeczy przykrych

(1.2) zdolność spokojnego wyczekiwania na coś lub dążenia do czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	cierpliwość
dopełniacz	cierpliwości
celownik	cierpliwości
biernik	cierpliwość
narzędnik	cierpliwością
miejscownik	cierpliwości
wołacz	cierpliwości

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) tracić / stracić cierpliwość

(1.2) nadużywać / nadużyć czyjejś cierpliwości

synonimy:

(1.1) opanowanie

(1.2) wytrwałość

antonimy:

(1.1-2) niecierpliwość

hiperonimy:

(1.1) spokój, wytrwałość

(1.2) zdolność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. cierpliwy

przysł. cierpliwie

związki frazeologiczne:

mieć anielską cierpliwość • uzbroić się w cierpliwość • przysłowia: cierpliwość i mury przebija • cierpliwość przynosi róże

etymologia:

pol. cierpliwy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) patience
• arabski: (1.1) صبر m
• czeski: (1.1) trpělivost ż
• duński: (1.1) tålmodighed w
• esperanto: (1.1) pacienco
• francuski: (1.1) patience ż
• hiszpański: (1.1) paciencia ż, resignación ż; (1.2) paciencia ż, perseverancia ż, calma ż, tranquilidad ż
• niemiecki: (1.1) Geduld ż
• nowogrecki: (1.1) υπομονή ż, ανεκτικότητα ż; (1.2) υπομονή ż, εμμονή ż
• portugalski: (1.1) paciência ż
• szwedzki: (1.1) tålamod n
• wilamowski: (1.1) gydułt ż, gydułd ż
• włoski: (1.1) pazienza ż

źródła: