kontrola

kontrola (język polski)

kontrola (1.1) dokumentów

wymowa:

IPA: [kɔ̃nˈtrɔla], AS: [kõntrola], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sprawdzenie, czy coś spełnia określone warunki i wymogi

(1.2) pot. nadzór nad kimś lub nad czymś

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrola	kontrole
dopełniacz	kontroli	kontroli
celownik	kontroli	kontrolom
biernik	kontrolę	kontrole
narzędnik	kontrolą	kontrolami
miejscownik	kontroli	kontrolach
wołacz	kontrolo	kontrole

przykłady:

(1.1) W końcowej fazie produkcji dokonuje się kontroli za pomocą specjalnych mierników.

(1.2) Strażnik przeprowadza kontrolę wszystkich wchodzących do budynku.

składnia:

(1.1-2) ~ + D.

kolokacje:

prowadzić/przeprowadzać/przeprowadzić kontrolę • zdalna kontrola • kontrola techniczna / jakości • kontrola celna/drogowa/graniczna • kontrola biletów

synonimy:

(1.1) inspekcja, oględziny, przegląd

(1.2) dozór, kuratela, nadzór, ochrona, opieka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontroler m, kontrolka ż, kontrolowanie n

przym. kontrolny, kontrolowany, niekontrolowany

czas. kontrolować

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. contrôle

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) control
• arabski: (1.1) مراقبة ż
• duński: (1.2) kontrol w
• esperanto: (1.1) kontrolo; (1.2) kontrolo
• francuski: (1.1) contrôle ż
• interlingua: appuramento
• japoński: (1.2) コントロール
• niemiecki: (1.1) Kontrolle ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) контроль m; (1.2) контроль m
• szwedzki: (1.1) kontroll w; (1.2) kontroll w
• włoski: (1.2) ispezione ż

źródła: