miernik
miernik (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) metrol. przyrząd pozwalający określić wartość mierzonej wielkości, zjawiska, cechy; zob. też miernik w Wikipedii
- (1.2) metrol. jednostka miary, wskaźnik określający wartość czegoś
- (1.3) kryterium oceny czegoś
- (1.4) przest. specjalista zajmujący się mierzeniem gruntów
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik miernik mierniki dopełniacz miernika mierników celownik miernikowi miernikom biernik miernik mierniki narzędnik miernikiem miernikami miejscownik mierniku miernikach wołacz mierniku mierniki
- przykłady:
- (1.1) Amperomierz jest przykładem miernika elektrycznego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) miernik elektryczny • miernik uniwersalny • miernik uziemień
- synonimy:
- (1.1) probierz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przyrząd
- hiponimy:
- (1.1) amperomierz, galwanometr, miernik poziomu, miernik uniwersalny, watomierz, woltomierz, anemometr, barometr, termometr
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. miara ż, mierzenie n, zmierzenie n
- czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć ndk.
- przym. mierzalny, miarowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gauge, amer. gage
- arabski: (1.1) محدد قياس
- chiński standardowy: (1.1) 表 (biǎo)
- czeski: (1.1) měrka
- duński: (1.1) måler w, måleapparat n
- niemiecki: (1.1) Lehre ż
- źródła: