hans

hans (język duński)

wymowa:

znaczenia:

zaimek dzierżawczy

(1.1) jego

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Hun ville ikke lytte til hans advarsler. → (Ona) nie chciała słuchać jego ostrzeżeń.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gdy odnosi się do podmiotu sin

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. min ~ din ~ hendes ~ sin ~ dens ~ dets ~ vores ~ jeres ~ deres → zaimki w języku duńskim

źródła:

hans (język islandzki)

wymowa:

IPA: [hans]

znaczenia:

zaimek dzierżawczy

(1.1) jego

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) 25 (tuttugu og fimm) ár eru liðin frá dauða konu hans. → 25 (dwadzieścia pięć) lat minęło od śmierci jego żony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hann

zaim. hann

związki frazeologiczne:

etymologia:

Jest to w zasadzie dopełniacz zaimka osobowego hann, podobnie jak w języku polskim.

uwagi:

Przeważająca jest tendencja do umieszczania zaimka po rzeczowniku.; zobacz także: minn ~ þinn ~ hennar ~ þess ~ sinn ~ okkar ~ ykkar ~ þeirra

źródła:

hans (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

zaimek dzierżawczy

(1.1) jego

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Er dette hans hus? → Czy to jego dom.

(1.1) Den røde bilen er hans. → Tamten czerwony samochód jest jego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) hennes

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hans (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

zaimek dzierżawczy

(1.1) jego

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Hon ville inte lyssna till hans varningar. → (Ona) nie chciała słuchać jego ostrzeżeń.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gdy odnosi się do podmiotu sin

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. min ~ din ~ hans ~ hennes ~ dess ~ vår ~ er ~ deras → zaimki w języku szwedzkim

źródła: