graniczyć: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Olafbot (dyskusja | edycje)
dodanie sekcji hiperonimy, hiponimy, holonimy, meronimy; sortowanie sekcji
MastiBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.5) (Robot dodał mg:graniczyć
Linia 1: Linia 1:
[[en:graniczyć]] [[sv:graniczyć]]
[[en:graniczyć]] [[mg:graniczyć]] [[sv:graniczyć]]
== graniczyć ({{język polski}}) ==
== graniczyć ({{język polski}}) ==
{{wymowa}} {{IPA3|ɡrãˈɲiʧ̑ɨʨ̑}}, {{AS3|grãń'''i'''čyć}}, {{objaśnienie wymowy|ZM|NAZAL}} {{audio|Pl-graniczyć.ogg}}
{{wymowa}} {{IPA3|ɡrãˈɲiʧ̑ɨʨ̑}}, {{AS3|grãń'''i'''čyć}}, {{objaśnienie wymowy|ZM|NAZAL}} {{audio|Pl-graniczyć.ogg}}

Wersja z 20:21, 3 wrz 2013

graniczyć (język polski)

wymowa:
IPA[ɡrãˈɲiʧ̑ɨʨ̑], AS[grãńičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) mieć wspólną granicę
(1.2) w odniesieniu do uczuć, stanu fizycznego lub psychicznego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Polska graniczy z Niemcami.
(1.2) Jego zachowanie graniczy z obłąkaniem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. granica
czas. ograniczać
przym. graniczny, bezgraniczny
związki frazeologiczne:
graniczyć z cudem
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: