cielę: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dodanie sekcji hiperonimy, hiponimy, holonimy, meronimy; sortowanie sekcji |
|||
Linia 10: | Linia 10: | ||
{{odmiana}} |
{{odmiana}} |
||
: {{odmiana-rzeczownik-polski |
: {{odmiana-rzeczownik-polski |
||
|Mianownik lp |
|Mianownik lp = cielę |
||
|Dopełniacz lp |
|Dopełniacz lp = cielęcia |
||
|Celownik lp |
|Celownik lp = cielęciu |
||
|Biernik lp |
|Biernik lp = cielę |
||
|Narzędnik lp |
|Narzędnik lp = cielęciem |
||
|Miejscownik lp |
|Miejscownik lp = cielęciu |
||
|Wołacz lp |
|Wołacz lp = cielę |
||
|Mianownik lm |
|Mianownik lm = cielęta |
||
|Dopełniacz lm |
|Dopełniacz lm = cieląt |
||
|Celownik lm |
|Celownik lm = cielętom |
||
|Biernik lm |
|Biernik lm = cielęta |
||
|Narzędnik lm |
|Narzędnik lm = cielętami |
||
|Miejscownik lm |
|Miejscownik lm = cielętach |
||
|Wołacz lm |
|Wołacz lm = cielęta |
||
}} |
}} |
||
{{przykłady}} |
{{przykłady}} |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
: (1.2) [[fajtłapa]] |
: (1.2) [[fajtłapa]] |
||
{{antonimy}} |
{{antonimy}} |
||
{{hiperonimy}} |
|||
{{hiponimy}} |
|||
{{holonimy}} |
|||
{{meronimy}} |
|||
{{pokrewne}} |
{{pokrewne}} |
||
: {{rzecz}} [[cielęcina]] {{f}}, [[cielęcinka]] {{f}}, [[cielec]] {{m}}, [[cielenie]] {{n}}, [[ocielenie]] {{n}} |
: {{rzecz}} [[cielęcina]] {{f}}, [[cielęcinka]] {{f}}, [[cielec]] {{m}}, [[cielenie]] {{n}}, [[ocielenie]] {{n}} |
Wersja z 09:44, 18 lip 2013
cielę (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zool. młody osobnik dużych ssaków roślinożernych, np. bydła domowego, żubrów; zob. też cielę w Wikipedii
- (1.2) pot., przen. człowiek niezaradny, przesadnie potulny
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cielę cielęta dopełniacz cielęcia cieląt celownik cielęciu cielętom biernik cielę cielęta narzędnik cielęciem cielętami miejscownik cielęciu cielętach wołacz cielę cielęta
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cielęcina ż, cielęcinka ż, cielec m, cielenie n, ocielenie n
- czas. cielić się, ocielić się
- przym. cielęcy
- związki frazeologiczne:
- potulny jak cielę • cielę na niedzielę • pokorne cielę dwie matki ssie • zapomniał wół, kiedy cielęciem był / nie pamiętał wół, jak cielęciem był / zapomniał wół, jak cielęciem był • patrzeć jak cielę na malowane wrota • wzięli diabli krowę, niech wezmą i cielę • w lutym wody wiele, w lecie głodne i cielę / w lutym wody wiele – w lecie głodne nawet cielę • krowa cielę kocha i zadek mu liże • każda krowa swoje cielę liże • po tłuste cielę i do domu trafią, a chudego i na targu nie kupią • głupiego wilka i cielęta liżą • biada dómowi, kaj ciele rozkazuje wołowi (sic!) • kto ma szczęście, temu i wół cielę urodzi • niemiła księdzu ofiara, idź cielę do obory • lepsze cielęta niż woły • jaje dzisiejsze, chleb wczorajszy, cielę sześciniedzielne, a wino łońskie najlepsze • nim pastuch się skwapi, wilk cielę załapi (sic!)
- zobacz też: przysłowia o cielęciu
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- zob. też cielę w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) calf
- arabski: (1.1) عجل
- duński: (1.1) kalv
- esperanto: (1.1) bovido
- hindi: (1.1) बछड़ा
- hiszpański: (1.1) ternero m
- holenderski: (1.1) kalf n
- niemiecki: (1.1) Kalb n
- pendżabski: (1.1) ਵੱਛਾ m
- szwedzki: (1.1) kalv w
- wilamowski: (1.1) kołb, kilber m
- źródła:
- ↑ I. Krasicki: Chłop i cielę