Koryntianka

Koryntianka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. mieszkanka starożytnego miasta-państwa Koryntu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Koryntianka	Koryntianki
dopełniacz	Koryntianki	Koryntianek
celownik	Koryntiance	Koryntiankom
biernik	Koryntiankę	Koryntianki
narzędnik	Koryntianką	Koryntiankami
miejscownik	Koryntiance	Koryntiankach
wołacz	Koryntianko	Koryntianki

przykłady:

(1.1) Na Koryntiankach, widzących ciała swych pobitych synów, nie robiło to już wrażenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koryntianka ż, koryntianin mos, Koryntczyk mos, koryntczyk mos, Koryntyjczyk mos, koryntyjczyk mos, koryntyjskość ż, Koryntia ż, koryntka ż, koryntówna ż

forma męska Koryntianin m

przym. koryncki, koryntyjski

przysł. koryntyjsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Koryntianin + -ka < pol. Korynt + -anin

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Koryntianin

źródła: