Hügel

Hügel (język niemiecki)

ein Hügel (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ˈhyːɡl̩] lm IPA: [ˈhyːɡl̩]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. wzgórze, wzgórek, pagórek, wzniesienie

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Hügel	die Hügel
dopełniacz	des Hügels	der Hügel
celownik	dem Hügel	den Hügeln
biernik	den Hügel	die Hügel

przykłady:

(1.1) Durch die vielen Hügel ist das Radfahren ganz schön anstrengend. → Przez liczne pagórki jazda na rowerze jest dość męcząca.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Anhöhe, Erhebung

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Landform

hiponimy:

(1.1) Drumlin, Tafelberg, Butte, Mesa, Tor, Puy, Pingo

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. hügelig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: