egzarcha

egzarcha (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. tytuł naczelnika prowincji egzarchatu; zob. też egzarcha w Wikipedii

(1.2) biskup zarządzający egzarchatem

(1.3) namiestnik patriarchy

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	egzarcha	egzarchowie
dopełniacz	egzarchy	egzarchów
celownik	egzarsze	egzarchom
biernik	egzarchę	egzarchów
narzędnik	egzarchą	egzarchami
miejscownik	egzarsze	egzarchach
wołacz	egzarcho	egzarchowie
depr. M. i W. lm: (te) egzarchy

przykłady:

(1.1) Izaak Armeńczyk był egzarchą Rawenny za papieża Seweryna w VII wieku.

(1.2) Godność egzarchy pełnił do likwidacji tejże administratury kościelnej w 1990.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. egzarchat m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. exarchus < gr. ἔξαρχος → dowódca < gr. ἐξ + ἄρχων

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) exarch; (1.2) exarch; (1.3) exarch
• bułgarski: (1.1) екзарх m; (1.2) екзарх m
• łaciński: (1.1) exarchus m
• słowacki: (1.1) exarcha m; (1.2) exarcha m
• starogrecki: (1.1) ἔξαρχος m
• węgierski: (1.1) exarcha
• włoski: (1.1) esarca m, esarco m; (1.2) esarca m, esarco m; (1.3) esarca m, esarco m

źródła: