stóg

stóg (język polski)

stogi (1.1) siana

wymowa:

IPA: [stuk], AS: [stuk], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

homofon: stuk

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) roln. duży stos siana, rzadziej słomy lub zboża, układany zazwyczaj wokół ustawionego pionowo drąga w kształt stożka lub kopuły

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stóg	stogi
dopełniacz	stogu	stogów
celownik	stogowi	stogom
biernik	stóg	stogi
narzędnik	stogiem	stogami
miejscownik	stogu	stogach
wołacz	stogu	stogi

przykłady:

(1.1) Spędziła jednak przy stogu z godzinę czasu, tak że konie podjadły nieźle, a i ona sama pożywiła się siemieniem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) stóg siana / słomy

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) siabel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stogi nmos

zdrobn. stożek m

przym. stożkowy, stożkowaty

związki frazeologiczne:

znaleźć igłę w stogu siana • szukać igły w stogu siana

etymologia:

prasł. *stogъ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stack, pile, heap, rick
• bułgarski: (1.1) купа ż, копа ż
• dolnołużycki: (1.1) stog
• esperanto: (1.1) stako
• hiszpański: (1.1) almiar m
• łaciński: (1.1) acervus m
• szwedzki: (1.1) stack w
• ukraiński: (1.1) стіг m, стіжок m, скирта ż
• węgierski: (1.1) asztag

źródła: