Przejdź do zawartości

kandelabr

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 16:37, 30 lip 2023 autorstwa Agnese (dyskusja | edycje) (dodano bułgarski: (1.1) канделабър {{m}})
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

kandelabr (język polski)

[edytuj]
kandelabr (1.1)
kandelabr (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stojący kilkuramienny świecznik; zob. też kandelabr w Wikipedii
(1.2) kilkuramienna latarnia uliczna
(1.3) przen. coś o kształcie kandelabru (1.1)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Wyrwał służącemu z rąk kandelabr i ująwszy samego za kark, wyprowadził do garderoby[2].
(1.1) Czy menora jest typem kandelabru?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) świecznik
(1.2) latarnia
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kandelabrowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. candelabrum, franc. candélabre[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kandelabr” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Bolesław Prus, Emancypantki
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kandelabr” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.