mięsopust
mięsopust (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [mʲjɛ̃w̃ˈsɔpust], AS: [mʹi ̯ẽũ̯sopust], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. zob. karnawał[1][2][3][4][5]
- (1.2) przest. trzy ostatnie dni karnawału, okres wzmożonych zabaw[2][4][6][5]; zob. też mięsopust w Encyklopedii staropolskiej
- (1.3) daw. przen. zabawa, hulanka[4]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mięsopust mięsopusty dopełniacz mięsopustu mięsopustów celownik mięsopustowi mięsopustom biernik mięsopust mięsopusty narzędnik mięsopustem mięsopustami miejscownik mięsopuście mięsopustach wołacz mięsopuście mięsopusty
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) karnawał, przyzapuście
- (1.2) ostatki, zapusty, kuse dni, reg. mięsopusty
- (1.3) hulanka, biesiada, uczta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mięsopustnik m, mięsopustowanie n
- czas. mięsopustować ndk.
- przym. mięsopustny
- związki frazeologiczne:
- na mięsopusty wielkie rozpusty • w mięsopusty żaden brzuch nie bywa pusty
- etymologia:
- st.pol.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karnawał
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostatki
- źródła:
- ↑
Hasło „karnawał” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Hasła karnawał, mięsopust w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
- ↑ Karnawał w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 267.
- ↑ 4,0 4,1 4,2
Hasło „mięsopust” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 975.
- ↑ 5,0 5,1 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. IV, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 678.
- ↑ Hasło „mięsopust” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
- ↑ H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem
