waść
waść (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) …poufny tytuł używany dawniej między szlachtą[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik waść waściowie / waście[2] dopełniacz waści / rzad. waścia[1] waści celownik waści waściom biernik waści / rzad. waścia[1] waści narzędnik waścią waściami miejscownik waści waściach wołacz waści waściowie / waście depr. M. i W. lm: (te) waście
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) waść pani / dobrodziejka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- skrócona forma pochodząca najpierw od pol. waszmość, a wcześniej od pol. wasz + miłość[1] lub pol. wasz + możność[4]
- uwagi:
- wyraz staje się nieodm. w wyrażeniach w których poprzedza inne określenie(np. waść pani, waść dobrodziejka)[1]
- stosuje się tylko w odniesieniu do 2. os. lm (zarówno w formie grzecznościowej jak i zwyczajnej)[4]
- forma "waście" w M. i W. lm może być depr. lub ndepr.[2]
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4
Hasło „waść” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „waść” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Zofia Kossak, Błogosławiona wina, 1953, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ 4,0 4,1 Porada „waść” w: Poradnia językowa PWN.
