świeżość

świeżość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕfʲjɛʒɔɕʨ̑], AS: [śfʹi ̯ežość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest świeże

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świeżość	świeżości
dopełniacz	świeżości	świeżości
celownik	świeżości	świeżościom
biernik	świeżość	świeżości
narzędnik	świeżością	świeżościami
miejscownik	świeżości	świeżościach
wołacz	świeżości	świeżości

przykłady:

(1.1) Proszę Pani, te szparagi wcale nie były pierwszej świeżości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świeżak mos, świeżyzna ż

czas. świeżyć, odświeżać ndk., odświeżyć dk.

przym. świeży

zdrobn. świeżutki, świeżusieńki, świeżuteńki

przysł. świeżo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. świeży + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) freshness
• arabski: (1.1) نضارة ż (naḍara)
• czeski: (1.1) čerstvost ż, svěžest ż
• duński: (1.1) friskhed w
• fiński: (1.1) raikkaus
• francuski: (1.1) fraîcheur ż
• hebrajski: (1.1) רעננות ż (ra'ananút)
• hiszpański: (1.1) frescura ż, frescor m, fresco m
• kataloński: (1.1) frescor ż
• łotewski: (1.1) svaigums m, spirgtums m
• niemiecki: (1.1) Frische ż
• norweski (bokmål): (1.1) friskhet m ż
• nowogrecki: (1.1) δρόσος n (drósos), δροσιά ż (drosiá), φρεσκάδα
• portugalski: (1.1) frescura ż
• rosyjski: (1.1) свежесть ż (svéžestʹ)
• sanskryt: (1.1) आर्द्रता ż
• slovio: (1.1) svezxost
• szwedzki: (1.1) frisk
• turecki: (1.1) tazelik
• włoski: (1.1) freschezza ż

źródła: